Zijn onlinewelzijnstests een nieuwe hype?
Onlinetests die je mentale welzijn peilen zijn alomtegenwoordig - zelfs grote kranten en verzekeraars begeven zich nu ook op het terrein. Maar is dat wel een goede zaak? Collega Tom Van Daele en ikzelf laten ons licht er even op schijnen in een artikel voor VRT NWS.
Over het algemeen:
◾ Korte screeners zijn snel en makkelijk af te nemen, en bieden een vlotte manier om bepaalde symptomen op te sporen en de ernst ervan te meten. Dit kan helpen bij het nemen van verdere diagnostische stappen.
◾ Een online zelftestje kan mensen even doen stilstaan bij zichzelf en reflecteren over hun mentale gezondheid. Dit kan zinvol zijn. Het gebrek aan duiding door een professional kan echter nadelig zijn.
◾ De diagnostische waarde is doorgaans beperkt. Als vuistregel geldt: hoe korter het instrument, hoe beperkter de sensitiviteit en de specificiteit. Wil je goed en gericht verwijzen? Gebruik dan langere (of andere) instrumenten.
◾ Screeners zijn symptoomgericht: ze kunnen psychosociale contexten of onderliggende oorzaken minder goed in kaart brengen. Laat een instrument nooit in de plaats komen van een professional.
Mijn alarmbellen gaan echter vooral af wanneer verzekeringsmaatschappijen mentale gezondheidsinstrumenten beginnen aanbieden. Onschuldig? Misschien. Anderzijds bestaat het risico dat mentale gezondheid op termijn in het verlengde van het verzekeringsbeleid wordt geplaatst. Dit is niet de richting waarin we ons willen begeven.